Artikel beschikbaar gesteld door :

Een rijk beplant aquarium met hier en daar een aardige open zwemruimte en drijfplanten die zorgen voor een matige belichting is ideaal voor een schooltje van deze vissoort. Ook in een gezelschapsaquarium met niet al te drukke medebewoners zal de Barbus cumingi zich uitstekend thuis voelen.
Ook hoeft de bak niet zo groot te zijn, een schooltje heeft in een bak vanaf ongeveer 60 centimeter lengte al voldoende ruimte voor hun speelse gedrag.
Het uiterlijk van dit visje mag er ook wel zijn. Het ruitvormige lichaam, dat ongeveer 5 cm lang kan worden, lijkt sterk op dat van de Sumatrabarbeel en de Purperkop, die beide tot dezelfde familie behoren. Het lichaam heeft een bruine kleur met op iedere schub een donkere vlek waardoor een mooi patroon ontstaat. De schubben op de buikpartij glimmen bij opvallend licht. Vlak achter de kop en voor de staartwortel heeft de Ceylonbarbeel een zwarte vlek die omgeven is door naar het geel neigende schubben. De rugvin en de buikvinnen zijn fel oranje, waarvan in de overige vinnen nog een zweempje te herkennen is

Kweken met de Ceylonbarbeel is echter niet zo eenvoudig, omdat de vissen nogal kieskeurig zijn bij de keuze van een partner voor het liefdespel. Aan de watersamenstelling worden bij de kweek niet zo'n hoge eisen gesteld, mits het regelmatig ververst wordt.
De eieren worden vrij in het water afgezet en kleven aan de planten of vallen tussen het grind. Wanneer we ook jongen willen zien, moeten het kweekpaar na het afzetten uit de kweekbak gevangen worden. Na ongeveer 30 uur komen de jongen uit het ei. Het eerste voedsel, in de vorm van rader- diertjes en later pekelkreeftjes, kan gegeven worden wanneer de dooierzak is opgeteerd.
Wanneer de jonge vis opgroeit, zal blijken dat het een echte alleseter is die verschillende soorten levend, diepvries en droogvoer erg graag lust, mits gevarieerd gevoerd wordt.

Peter-Jan Taheij.