|
Barbus titteya
Herkomst : Sri Lanka
Wij kochten er totaal 6, 2 mannen, en 4 vrouwen. De
mannen die wij kochten waren volwassen, ook de vrouwtjes.
De mannen waren prachtig dieprood van kleur. De
vrouwtjes waren kleine ballonnetjes. Dikke buikjes en
goed op kleur. Op een dag vond ik 1 jong tussen wat
Cabomba. Heel klein, ik schat een millimeter of 3.
Heel angstig, (voor hem/haar, de reuze kardinalen), die
langs hem/haar raceten. Het groeide perfect, en zwom
na enkele weken al tussen de kardinalen door. At goed,
en groeide flink. Inmiddels is dat nu een grote man
geworden. Echt de man van het aquarium, nergens bang voor!
Heb mij toen veel ingelezen op internet. Alles over de
Sherrybarbeel (ik zou haast een boek kunnen schrijven
inmiddels). Heb mijzelf een kweekbakje van 30 liter
aangeschaft. Ingericht (toen nog inclusief zandbodem).
De waardes van het water waren op dat moment : PH : 6.5, KH
: 3.0
Veel cabombaplantjes geplaatst, aangezien de visjes daarin
opvallend afzetten. Het water is vooraf gefilterd over
turf. In het filter had ik enkele keramische pijpjes,
en gewoon filterwatten (gebruikte, uit een goed draaiend
aquarium).
2 vrouwen in het bakje geplaatst. Afwisselend eten
gegeven, droogvoer, rode mug, zwarte mug, en watervlo.
Ongeveer 4 dagen waren de vrouwen apart. De bak had ik
verduisterd aan achter- en zijkanten. Vervolgens, 's
avonds in het donker het mannetje toegevoegd. De
volgende ochtend dat ik keek, rond een uur of 08:30, waren
de visjes 'bezig'. Met iets, wat ik nog nooit had
gezien. Ze tolden langs elkaar, de man schudde en
draaide langs de vrouwtjes. Waarna hij het dikste
vrouwtje uitkoos, en hij haar in een hoekje van de bak
dreef. De vrouw lag op haar zij, en tolde in het rond
met de man langs haar. Enkele seconden later zag ik
een 10tal eitjes naar de bodem dwarrelen. Bingo !!
Het was de hele dag feest tussen de beestjes. Het
bakje wat ik gebruikte was van plastic, en telkens hoorde ik
een zachte tik. Ze vlogen door alle hoeken, en de
eitjes vlogen ook letterlijk in het rond. Diezelfde
avond heb ik de ouderdieren nog verwijderd, en
teruggeplaatst in de grote bak, waar ze vandaan kwamen.
De temperatuur in het kweekbakje was op dat moment rond de
26gr. De volgende ochtend zag ik niets, tenminste, dat
was wat ik dacht. Na goed kijken zag ik de kleine 'frutjes'
langs het raam plakken. Uit de eitjes stak een klein
staartje. Ze plakten overal aan vast, de ramen, de
planten, het filter. Overal !! Het filter heb ik
toen direct uitgezet, en bedekt met een panty van moeders.
De kleintjes bewogen en hobbelden door heel de bak.
Afhankelijk van mij. De 1e water verversing kon
beginnen. Ik weet nog goed, hoe bang ik was, dat ik
alle kleintjes zou opzuigen. Gelukkig heb ik goede
ogen, en heb ik toen geen enkel gevangen. Het aquarium
weer opnieuw gevuld, met dezelfde waardes (die kleintjes
kunnen niets hebben) en zijn dan ook ontzettend gevoelig
voor de water samenstelling.
De volgende dag zaten de kleintjes met z'n allen in de buurt
van de verwarming, allemaal op en tegen elkaar geplakt.
De bodem moest schoon, was erg vervuild. Helaas (dat
was een drama, serieus) had ik een zandbodem. Hoe ging ik de
kleintjes niet opzuigen/vermoorden, en toch de bodem
afhevelen? Voorzichtig heb ik wat vuil op laten komen
door mijn vingertoppen door de bodem te woelen. Weer
water terug geplaatst.
Na een dag of 4 begonnen de 1e ukkies (zonder ei op hun kop,
laten we zeggen, geen calimero meer) te zwemmen.
Alhoewel, ze bewogen zichzelf naar het oppervlak, en lieten
zich weer terugvallen. Een verticale zwembeweging. Van
bodem naar top. En dat de hele dag door. De 5e
dag konden de ukkies ook horizontaal voortkomen. Ze
zwommen inderdaad al echt !! Hun kleine staartjes
(zonder enige echte kracht) bewogen als gekken, en vlogen
van links naar rechts. De kleine broertjes en zusjes
konden dat de dagen erna pas doen, wat de groteren al deden.
Een verhaal tussen sterke en zwakke apart. In de
natuur waren de kleinsten natuurlijk al dood geweest.
Ook ik zal met mijn onhandige afhevel-acties ook heel wat
kleintjes hebben vermoord. Misschien beter, voor de
kleintjes. Een enorme achterstand was ook niet alles.
Hoe jaloers ze toekeken, hun grote broers en zussen konden
al zwemmen, en zij zaten alleen nog geplakt, aan alles.
Wanneer de kleintjes vrij kunnen zwemmen, kun je beginnen
met voeren. U kunt de eerste dagen ook goed voeren met
fijngewreven hardgekookt eigeel, wat ik de eerste 2 dagen
ook had gebruikt. Ook had ik voor de dagen erna
Artemia Quick. Gedroogde reeds ontschaalde artemia's
welke je kort na inweken (15 tot 20min) in een beetje warm
water, kunt voeren. Je zag de kleintjes lustig happen
naar het dwarrelende voer. De visjes groeiden, naar
mijn ervaringen toen, erg snel. Ook de kleinsten
konden 3 dagen later 'mee-zwemmen'. Het is wat men zwemmen
noemt, want het is haast zielig om te zien, hoe deze
kleintjes zich proberen een weg te banen door het water.
Elke dag heb ik zo'n 40% water ververst. Doordat ik
geen filter kon gebruiken, moest ik het water wel in goede
conditie houden. Je zag hoe de ukkies ervan genoten.
2 weken later heb ik het filter weer aangezet. Met een
filterinhoud die uiteraard al draaiende was geweest in 1 van
mijn andere aquaria. Om mijn filter had ik een panty
geknoopt. De kleintjes hadden te weinig kracht, om bij
de laagste stand van het filter weg te zwemmen. Ik zag hoe
de grootsten op dat moment zelfs nog door die kleine kracht
aangezogen werden. Weer het filter uit. En dagelijks
blijven verversen. De bodem afhevelen met altijd veel
moeite. Ongeveer na 3 weken heb ik het filter 24 uur
per dag aangezet, op z'n zachtst. De kleintjes konden
inmiddels wegzwemmen, en ze speelden zelfs al in de
uitstroom. Toen die tijd voerde ik ze met stofvoer. Zo
klein, en groot genoeg voor mijn kleine visjes. Je zag hoe
ze kleurden van wit, naar lichtelijk oranje. Prachtig
om te zien, hoe je kleine visjes opgroeien tot mooie grote
sherry barbeeltjes.
Wat heb je er dan van geleerd?
Neem geen bodem in een kweekbak. Het onderscheiden van
larfjes, onder het afhevelen van de bodem (vuil etc), is
absoluut geen doen. Neem gewoon een kale bodem, met
lekker veel plantjes (cabomba), en zorg voor voldoende
schuilvormen voor de eitjes die door de hele bak gedumpt
worden. Ook sherry barbeeltjes eten hun eigen eitjes
erg graag. Gebruik anders een afzetrooster. Maar
zonder dat, is het ook absoluut geen probleem. Deze Barbelen
zijn niet echt bodemzoekers/eters (in mijn geval dan).
Ze hebben hier geen seconde omgekeken naar de eitjes op de
bodem. Verwijder daarom wel vroegtijdig de
ouderdieren, het blijven eirovers. |
