Artikel beschikbaar gesteld door :


Bron :

Hier is een Cory die allang in de hobby bekend is maar die nog nooit een vaste plaats heeft veroverd, misschien ook wel doordat hij niet in een prijsklasse zit waar de meesten onder ons zoeken. Hij komt uit de kuststreken van Brazilië tussen Rio de Janeiro en Sao Paulo.
Een mogelijke reden dat hij niet vaak in onze aquaria voorkomt is zijn verschijning. De volwassen man is echt een ongewone vis. Hij kan meer dan 10 centimeter lang worden hetgeen hem tot de grootste van zijn soort maakt. Het is een van de z.g. langsnuit-corydorassen en heeft een tamelijk hoge rugvin. Zijn opvallende kleuren zijn een voorbeeld van contrasten. Hij heeft een schitterende witte buik , een witte tekening achter de kieuwen en de borstvin en een streep tot midden op de neus. Deze staan aan de basis van gitzwarte kronkelige strepen, punten en alles wat u maar kunt bedenken in de rest van het lichaam.
Ik had deze vissen af en toe in dierenspeciaalzaken gezien maar de prijs weerhield me er altijd van om ze te kopen, vooral omdat ik geen ervaring met deze bijzondere soort had. Gelukkig vond ik enige tijd geleden een zak met jonge dieren op een visveiling en ik besloot dat dit een goede gelegenheid was om ze eens een keer te proberen.
Natuurlijk duurde het wel een tijdje voordat deze zes jonge dieren enig teken van geslachtsrijpheid begonnen te vertonen en zelfs 18 maanden later waren ze nog niet gegroeid tot hun maximale grootte, maar ze leken in ieder geval gezond. Zij werden in een gezelschapsaquarium gehouden samen met wat Tetra’s, Apistogramma’s en een Ancistrus, plus nog enkele andere Corydorassoorten, Ze leefden nu al een jaar op diepvries- en droogvoer en ze schenen goed te gedijen. Het water in het aquarium was zacht en zuur met een Ph van 6,2 en een totale hardheid can minder dan 1.
Een dag na een waterverversing bemerkte ik een klein kluitje eieren tegen de voorruit van het aquarium. Voordat ik de eieren kon verwijderen hadden de tetra’s en de cichliden ze echter al netjes opgeruimd. Nadat ik het aquarium een paar minuten zorgvuldig had bekeken zag ik een van de vrouwtjes Barbatus rondzwemmen met een kluitje eieren tussen haar aarsvinnen en zag hoe zij ze tegen het glas plakte (en vervolgens werden opgegeten door de overige bewoners). Ik kon er slechts een paar redden en geen ervan bleek bevrucht te zijn.
Zodra ik een aquarium over had zette ik twee mannen en drie vrouwen daarin apart. Het was een aquarium van 170 liter, met hetzelfde water als het gezelschapsaquarium, zonder bodemgrond en zonder verwarming. Een krachtig filter zorgde voor een forse stroming en doorluchting. Ik kon een vriend van de aquariumvereniging ompraten om een van zijn grote, kleurrijke mannen uit te lenen. Zo had ik drie goede, grote vrouwen en drie mannen, waarvan een heel bijzondere.
Het duurde niet lang voor het kweekgedrag begon. Zodra de nieuwe man enigszins gewend was aan zijn nieuwe omgeving, werden de vrouwtjes heel actief en begon de grote man dominantie te vertonen. Terwijl de vrouwtjes snel op en neer begonnen te zwemmen bij de voorruit, werden de kleinere mannen opzij geduwd. Het leek erop dat de punt van de snuit van het mannetje nuttig gebruikt wordt, tenminste gedurende de paartijd. Als de grotere man naast zijn jongere metgezellen zwom, sloeg hij ze met zijn snuit tegen de zijkant van hun koppen. Ik geloof niet dat ze er enig schade van hebben geleden, maar prettig hebben zij dit zeker niet gevonden.
Met de regelmaat van de klok werden iedere vier dagen tien tot dertig eieren afgezet. De eieren werden door mij in een klein aquarium gedaan om uit te komen, en nadat de jongen hun eerste voer opnamen (meestal twee dagen na het uitkomen), bracht ik ze over in een aquarium van 40 liter om te groeien. Veel van de eieren waren niet bevrucht en beschimmelden vrijwel onmiddellijk, maar er bleven er genoeg over om het interessant te houden. Bovendien waren na het uitkomen verliezen zeldzaam. De jongsten in een 10 liter aquarium werden spaarzaam gevoerd met micro-wormpjes en het water werd twee keer per dag voor de helft ververst. Zodra ze eten tot zich namen werden ze verhuisd naar een groter aquarium en werden ze gevoerd met meer micro-wormpjes en pas uitgekomen pekelkreeftjes. Verder werd het water een keer per dag voor de helft ververst. Deze meervallen zijn niet bijzonder moeilijk te verzorgen en te kweken en ze zijn een ongewone toevoeging voor een gezelschapsaquarium en een leuke soort om in een speciaalaquarium te houden.
Zodra het grootste gedeelte van de jongen een maand of twee oud was werden ze overgebracht naar het aquarium van 170 liter dat als kweekbak had gediend. Ik voerde ze met fijn gehakt diepvriesvoer, levend en droogvoer en het voer waar ze tot dan toe op groot geworden waren. De jonkies zwommen graag in een school, zelfs liever dan andere Corydorassoorten. Het is een amusant gezicht om veertig jonge barbatussen op en neer te zien zwemmen voor de voorruit.

Voor meer informatie:
Baensch Aquarium Atlas, I- Reihl & Baensch, pp. 460, 461, 474- foto’s en tekst
Back to Nature Guide to Catfishes,- Dr. David Sands, pp. 40, 41- foto’s en tekst
Corydoras,- Werner Seuss, pp. 32, 62, 63- fotos en tekst
Freshwater and Marine Catfishes,- Dr. Warren Burgess, pp. 342, 362, 365- foto’s en tekst
Aquarium Quarterly, Corydoras,- Dr. Warren Burgess, pp. 60, 62,- foto’s en tekst
Aqualog: All corydoras,- Glaser, Schafer, & Glaser, pp. 97, 98,- foto’s en info
Web Page: Planet Catfish www.planetcatfish.com/core/index.htm ,een uitstekende bron van informatie over corydorassen en andere meervallen

Vertaling : Jan Bukkems