 |
Luipaardklimbaars |
|
|||||||
|
Artikel beschikbaar gesteld door : |
David Marshall , Ryedale Aquarist Society, North Yorkshire, England AQUARTICLES•COM |
||||||||
|
Ctenopoma ocellatum – De Zulu-baars - Luipaardklimbaars Als inheems bewoner van het Congo Rivier systeem van Zaïre, is de Ctenopoma ocellatum bekend in de aquarium-hobby wereld als de luipaardklimbaars. De naam is gerelateerd aan het kleuren patroon van desbetreffende vis. In Engelstalige landen is hij ook bekend als de Zulu-baars. (naar een van Afrika’s grote stammen) Het is een bladvormige (herinnert me altijd aan hartenaas in een horizontale positie) labyrintvis, gevormd door de natuur om te wroeten in het rivierslib, wat een schemerige leefomgeving is. Zoals de andere leden van het geslacht Ctenopoma, is de luipaardklimbaars van nature een nachtdier die, vanuit een hinderlaag, de mogelijkheid heeft om zijn mond uit te stulpen om zo kleine prooien te vangen en door te slikken. Hou er rekening mee dat vangen en vervoeren van de luipaardklimbaars met een net niet aan te bevelen is omdat deze vis goed bewapend is met een serie stekels op het achterste gedeelte van de kieuwdeksels (dit was de reden waarom de veel-stekelige luipaardklimbaars de wetenschappelijke naam Ctenopoma multispinis (hetgeen betekent : met veel stekels) had), deze stekels kunnen gemakkelijk door de fijne netten snijden en zo in de vingers van een aquariaan prikken tijdens de handeling. Nauw verwant zijnde aan de Aziatische klimbaars (geslacht Anabas), hebben deze vissen ook de mogelijkheid om voor korte periodes over land te bewegen, om zo van de ene naar de ander waterpoel te bewegen. De inlandse bevolking van Zimbabwe heeft vele legenden en bijgeloven omtrent het over land bewegen van de Ctenopoma multispinis. Hun voorvaderen geloofden dat deze “Bushfish” (een omschrijving gegeven aan alle Ctenopoma soorten door hun overeenkomst met drijvende bladeren en drijfhout) met de regen naar beneden viel, daar het niet ongewoon is dat er soorten vele kilometers van de dichtstbijzijnde waterpoel worden gevonden in de uren na een hevige regenperiode. Gelukkig, en in tegenstelling tot andere leden van hun geslacht, heeft de luipaardklimbaars niet de reputatie van het nadoen van dode bladeren in aquaria, hoewel een goede dekruit aan te bevelen is om potentiële ontsnappingspogingen te voorkomen. Hoe komen deze vissen in Engelstalige landen (Zulu-baars) aan hun naam? Kijk om deze vraag te beantwoorden naar de voorgrond lichaamskleur van een volwassen soort en, ondanks dat hun achtergrond kleur vrij donkers is, zal je een verbazingwekkend schuin gestreept patroon zien, welke volgens de eerste Europese natuuronderzoekers die de Ctenopoma occelatum zagen, leek op de slagorde van opgesloten diamant-vormige schilden, waarvan ze hadden gehoord dat deze door Zulu krijgers werden gebruikt in Zuid Afrika De vissen hebben een ruim aquarium nodig, 90x30x30 is echt de minimum maat. Vergeet niet om de luchtruimte regel voor labyrint vissen te volgen en laat daarom een ruimte van 2,5 cm tussen het water en de dekruiten vrij. Bij het achterwege laten van de kans om lucht te happen, zal de luipaardklimbaars niet in staat zijn om labyrint orgaan optimaal te laten werken en zal verdrinken (veel Siamese vechtvissen, Betta splendens, hebben al het leven door gelaten in aquaria om dezelfde reden). De luipaardklimbaars doet het goed bij een Ph van 7.5 en een temperatuur van 25 C. Het is belangrijk dat ze een aantal schuilplaatsen hebben, bijvoorbeeld door lange planten en maponihout, etc Het type voedsel dat ze accepteren is niet echt een probleem, omdat de meeste commercieel geproduceerde aquariumvisvoeders snel zinken. Je moet wel letten op de werkelijke hoeveelheid voedsel die je deze vissen geeft. Vooral eenzame vrouwtjes kunnen erg gretig worden en zoveel voedsel eten als er in hun mond komt en dit kan leiden tot problemen lijkend op de chicliden afwijking “malawi bloat”. (een spijsverteringsziekte met een dikwijls fatale afloop) Hoewel ze graag kleine visjes die in hun mond passen op hun menu zetten, kan de luipaardklimbaars samengehouden worden met grote Aziatische barbelen (met name Barbus schwanenfeldi), schijfzalmen, grote Botia soorten (wiens snelle bewegingen wel eens een ‘spook’ effect hebben op alle Ctenopoma soorten) en Synodontis. Zoals alle “Bushfish”, kunnen deze vissen lang leven in een aquarium (sommige soorten van de Ctenopoma geslacht hebben langer dan 20 jaar in een aquarium geleefd). Denk hier alsjeblieft aan voordat je een koopt, omdat de luipaardklimbaars (zoals Koi en grote meervallen) in de handen van aquaristen moet zijn met een langdurige zorgplicht. Eenmaal gewend aan onze aquaria zal de luipaardklimbaars zijn nachtelijke instincten loslaten en erg naar buiten treden. In licht bevolkte aquaria kan dit een probleem veroorzaken omdat de luipaardklimbaars, met name eenzame vrouwtjes (alweer) soms gaan domineren in deze situatie en individuele medebewoners uitkiezen om te bijten en op te jagen, resulterend in zowel mentale als fysieke schade aan hun slachtoffer(s). Wat we weten van de voortplanting van deze vis is dat, bij geslachtsrijpheid, de mannetjes vaak kleine stekels ontwikkelen op hun schubben, de vrouwtjes meer ronder zijn en dat verslagen over het kuit schieten vaak spreken over eier-rovende activiteiten. Tot op heden zijn er geen publicaties van in aquaria kuit-schietende luipaardklimbaarzen, maar met het stijgende aantal luipaardklimbaarzen in de aquariumwinkels, dankzij de commerciële aquarium viskwekerijen in Oost Europa en hobbyisten in Nederland, zouden we niet al te lang meer hoeven te wachten op zo’n gebeurtenis? Vertaling Wilma Kraaij |
|||||||||
|
|
|||||||||