Artikel beschikbaar gesteld door :

Zoals de meeste van onze tropische vissoorten wordt deze algeneter groter in de natuur dan in ons aquarium. Daar hij in de natuur de respectabele lengte van 20-27 cm kan bereiken, mag het al een wonder heten als deze vis de helft van deze lengte bereikt in ons aquarium. Het is een zeer robuuste vis die werkelijk als één van het sterkste geslacht onder ons visbestand kan beschouwd worden. Hij trekt zich heel weinig aan van de watersamenstelling en zelfs een schommeling van temperatuur kan hem niet deren. Ondanks dit gegeven is het voor ons, aquariumliefhebbers, onze luizige plicht, om voor een optimaal leefmilieu te zorgen en houden wij de temperatuur van het water tussen 22 en 26° C.

Het geslachtsonderscheid tussen en mannetje en een vrouwtje is te determineren volgens de grootte van hun lichaam en het al dan niet aanwezige zijn van uitstulpingen op de snuit. Het vrouwtje is groter en heeft een 'voller' licaam dan het mannetje. Het is het mannetje dat vaak de meeste uitspulpingen heeft op de snuit.
Het is een vissoort die voortdurend in beweging is, op zoek naar voedsel dat grotendeels uit algen bestaat. Nu wil dit ook niet zeggen dat als U deze soort wil houden, U verzekerd bent van een algvrij aquarium. Hij is ook niet van gisteren, en zal zich ook tegoed doen aan het voedselaanbod dat U voor de andere vissen hedt uitgestippeld. Het is immers voor hem eenvoudiger om van dit voedsel een graantje mee te pikken dan te moeten 'werken' voor zijn dagelijkse kost.
Ooit heb ik deze G. aymoneiri zelf gehouden. toen gaf ik ook tubifex als voedsel. Met dit doel hing ik een geperforeerd korfje boven aan de zijkant van het aquarium waarin ik dan een dot tubifex deed. Wat bleek? Deze algeneter ging zijdelings aan dit korfje hangen en zoog als het ware de dot tubifex op. Wat overbleef waren enekel wormpjes. Vergeet ook niet mocht Uw aquarium algvrij zijn, dat je deze vis ook wat groenvoer dient aan te bieden in de vorm van wat lichtgekookte slablaadjes of waterkers.

Aan de inrichting van het aquarium hoeven wij niet zoveel aandacht te besteden, op voorwaarde dat wij zorgen voor een aantal schuilplaatsen onder de vorm van stenen of kienhout.
Jonge G.aymoneiri's zijn vreedzame vissen die hun medebewoners met rust laten, oudere exemplaren daarentegen zijn wispelturiger en durven het hun medebewoners het leven zuur maken. Liefst houden wij ze als solitair, ze hebben het niet zo begrepen op soortgenoten. Zijn wij echter in het bezit van een ruim aquarium, dan kunnen wij misschien opteren voor het houden van 2 of meerdere exemplaren, al naargelang de grootte van de bak. Van deze soort is er ook een albinovorm opgedoken, doch als natuurliefhebbers opteren we voor de natuurvorm.

Met zijn gestroomlijnde lichaamsvorm, zijn wit-geelachtige buik en bruingele rugzijde, verdeeld in een ruitvormig patroon van zwarte banden, kan hij menig liefhebber bekoren. De vinnen zijn volledig transparant .
Zijn techniek van zwemmen komt zeker niet in aanmerking om het wereldrekord te verbeteren. Hij schiet als het ware door het water van het ene substraat naar het andere, doch met een snelheid die hem weinigen zullen nadoen. Het is heel moeilijk om hem later uit het aquarium weg te vangen.
De nakweek is heel moeilijk. Zelden horen wij van mensen die met deze vissoort hebben gekweekt. Trouwens is dit blijkbaar een algemene trend dat er weing nagekweekt wordt met onze vissen.