|
Sinds ik begonnen ben met het houden van vissen in
1993 heb ik altijd in tenminste één van mijn aquaria tetras
gehouden. Maar in de zomer van 2000 besloot ik om te
proberen ze te kweken.
Begin juni was ik in de aquariumwinkel van Centreville toen
ik een mooi aquarium zag, gevuld met verschillende vissen
inclusief een aantal volwassen Hemigrammus erythrozonus. Het
was tamelijk gemakkelijk om de mannetjes van de vrouwtjes te
onderscheiden. De mannetjes van de vuurneon waren slanker in
het middel en de vrouwtjes waren daar ronder. Ik besloot om
twee paartjes te kopen.
Ik had in mijn vissenkamer een 40 liter aquarium dat in
tweeën was verdeeld. Zodoende kon ik de mannetjes van de
vrouwtjes scheiden. De temperatuur werd op ongeveer 25
graden gehouden.Ik gaf ze gevarieerd voer, maar meestal
gevroren rode muggenlarven, levende zwarte muggenlarven en
pas uitgekomen Artemia-naupliën. Na ongeveer twee weken
constateerde ik dat de vrouwtjes heel dik rond het middel
waren geworden. Ze zaten vol met eieren.
Kweekaquarium :
Ik had een aquarium van 20 liter klaar gemaakt, gevuld met
ongeveer 8 liter osmosewater met een hardheid van 2 Dh en
een Ph van 6,0. De watertemperatuur was hoger dan 26º
Celcius. Het water werd behandeld met een dubbele dosis
zwartwater extract van Kent. Ik bond een klein stukje
javamos aan een sla-klem die met een zuignap was bevestigd
aan de achterwand van het aquarium. Op de bodem van het
aquarium was een zelfgemaakt afzetrooster waar de eieren
door heen konden vallen en zo van de volwassenen waren
gescheiden.
Voor mijn eerste kweekpoging nam ik een van de twee paren en
zette ze in het kweekaquarium. Het aquarium werd volledig
met een handdoek bedekt zodat er geen licht in het aquarium
zou kunnen komen. Tetra-eieren zijn zeer gevoelig voor licht
en sommige mensen geloven dat licht bijdraagt tot het
beschimmelen van de eieren. De tweede dag had het paartje
afgezet en ik zag dat er ongeveer honderd eieren op de bodem
van het aquarium lagen. Jammer genoeg waren alle eieren
binnen 24 uur allemaal beschimmeld. Ik verwijderde het
paartje en bracht ze weer terug naar het andere aquarium.
Voor de tweede kweekpoging nam ik onmiddellijk het andere
paartje en deed ze in het kweekaquarium. Helaas werd er in
de vijf dagen dat ze in dat aquarium waren, niet afgezet.
Dit paartje werd dus ook terug gezet naar het andere
aquarium.
De derde kweekpoging :
Nadat ze een week hadden door gebracht in het andere
aquarium zette ik het eerste paar op 29 juni weer terug in
het kweekaquarium. Binnen 24 uur had het paartje afgezet. Er
waren ongeveer 200-300 eieren. Op 1 juli zag ik een paar
larfjes. Ik kon de jongen zien wriemelen op de bodem van het
aquarium. Als er licht op viel sprongen de jongen op van de
bodem om dan weer naar beneden te zakken. Op de tweede dag
zag ik ongeveer 17 larfjes verticaal tegen het glas geplakt.
Op de derde dag zwommen er meer dan 60 vrij door het
aquarium. De meesten zwommen boven in het aquarium, vlak
onder het wateroppervlak. Ik voegde een bruissteentje toe om
een geringe watercirculatie te realiseren. De andere eieren
in het aquarium waren beschimmeld.
De jongen waren extreem klein en ze leken net op kleine
glassplinters. Ze waren zo klein dat ik begon met het voeren
met pantoffeldiertjes. Ik gaf de jongen een kopje van mijn
pantoffeldiertjeskweek. Als ik met een schijnwerper in het
aquarium scheen, zag ik dat het aquarium met
pantoffeldiertjes was gevuld, waardoor het voer permanent
tot de beschikking was.
Ik bleef doorgaan met het voeren van pantoffeldiertjes zodat
ik zeker wist dat de jongen permanent voldoende voedsel
hadden. De vierde dag begon ik ook wat pas uitgekomen
Artemia-naupliën toe te voegen. Op de vijfde dag voegde ik
ook micro-wormpjes toe.
Op de zesde dag ververste ik 25 procent van het water en
verwijderde ik voorzichtig het afzetrooster. Ik ververste
het water verder ongeveer een keer per week. De jongen
groeiden goed. De twaalfde dag begonnen ze een zilverachtige
kleur te vertonen. Toen ze drie weken oud waren begonnen ze
al de karakteristieke rode lijn van de vuurneon te vertonen.
Ze waren al meer dan 1 centimeter groot.
Na twee maanden had ik er nog ongeveer vijftig over en waren
ze gegroeid tot 2 centimeter. De overgebleven vuurneons
werden verhuisd naar mijn gezelschapsaquarium van 280 liter.
Tijdens de veiling van de PVAS (Potomac Valley Aquarium
Society) van november 2000 verkocht ik de volwassenen en een
paar zakjes met jongen. Na zeven maanden bereikten de
overgebleven 40 vuurneons hun volwassen lengte van 4
centimeter. Vertaling : Jan Bukkems |
