|
Deze soort vindt zijn oorsprong in het noordelijke
deel van van de Amazone en Guyana. Het is een
goedaardige vredelievende soort en het zijn geen gravers.
Wanneer ze echter gaan paren worden ze agressief en
territoriaal.
De man kan onderscheiden worden van de vrouw omdat hij over
zijn hele lijf rood-bruine stippen heeft zitten en daarnaast
ook een wormachtige tekening op het hoofd. Het
vrouwtje is lichter gekleurd en heeft een kleinere rug- en
aarsvin. Er kan ook een donkere vlek op haar rugvin
zitten.
De Heros severus vormt een paar en kiest zijn eigen
wederhelft. Tussen een paar vormt zich een sterke
band. Tijdens het vormen van een paar kan het zo zijn
dat het er hard aan toe lijkt te gaan, door het happen naar
elkaar, het vastbijten in de ander en ander vijandelijk
gedrag. Ik heb eens gelezen dat het vrouwtje haar
wederhelft kiest, zoals ik later zelf ook gezien heb.
Severums zij geen holenbroeders, maar leggen hun eieren op
platte stenen of andere platte oppervlakken.
Gewoonlijk maken ze deze plaatsen eerst goed schoon alvorens
ze de eieren erop leggen. Het uiteinde van de
geslachtsorganen wordt zichtbaar bij beide ouders vanaf een
dag, of iets langer, voordat het afzetten begint. Het
geslachtsorgaan van het vrouwtje is stomp en die van het
mannetje is dun, met rondingen. Afhankelijk van de
leeftijd van de ouders worden 100 tot 1000 eieren afgezet.
Na de afzet wordt het territorium nauwgezet verdedigd.
Op het moment dat de eieren uit gaan komen, wat ongeveer na
3 tot 5 dagen gebeurt, worden ze verplaatst door de ouders
naar een andere, wat meer bedekte plaats. Zelf heb ik
ervaren dat de ouders de eerste twee legsels vaak opeten,
daarom haal ik deze meestal weg bij de ouders om ze zelf
groot te brengen.
Het kweken van mijn severums was niet gepland, het gebeurde
zomaar. Ik heb een aquarium van ongeveer 190 liter,
waarin 6 grote bruine severums zitten. Het aquarium
staat in de woonkamer, dus ik kan ze ´s avonds de hele tijd
rond zien zwemmen. Op een avond begonnen twee vissen
naar elkaar te happen en bleven aan elkaar vastzitten. Het
verraste me wel, maar ik liet ze toch maar gaan. De
volgende avond volgden ze hetzelfde ritueel. Uiteindelijk
belandde het paar in een hoek van de bak, waarna ik besloot
een plastic afscheiding in de bak te zetten, omdat het
duidelijk was dat de twee een paar gevormd hadden.
Beide vissen hadden voldoende ruimte en ieder een steen om
op af te zetten. Echter gebeurde er gedurende twee
weken erna niets, waarna ik besloot de afscheiding weer uit
de bak te halen, en ze maar hun eigen weg te laten gaan.
En na een week begonnen dezelfde twee vissen weer van voren
af aan. Maar tot mijn verrassing kwam er een ander
groot vrouwtje het ritueel verstoren. Ze beet zich
vast aan het mannetje en versleepte hem naar de hoek.
Daar bleven ze lang zitten, dus ik besloot de afscheiding er
maar weer in te zetten.
Deze keer was ik voorbereid, want ik had al een bak van 113
liter opgestart met een grintbodem, 3 platte stenen, een
buitenfilter en een luchtsteen. De temperatuur was
ongeveer 25,5 graden. De volgende ochtend zette ik het
paar in deze bak.
Na een week hadden ze afgezet, een grote steen zat helemaal
vol met eieren, wel meer dan 600. Omdat ik ergens
gelezen had dat het goede ouders zijn, liet ik de eieren in
de bak zitten, maar helaas waren ze 5 dagen later allemaal
verdwenen. Er ging wederom een week voorbij voor ze
weer begonnen af te zetten. Deze keer besloot ik
ongeveer 100 eieren weg te nemen en in een bak van 30 liter
te doen. In de bak zat water uit de bak waarin de
ouders zaten, een klein filtertje en een luchtsteentje.
De temperatuur was 26,5 graden en ik had wat methyleen blauw
toegevoegd en vervolgens het aquarium volledig verduisterd.
Na 5 dagen bleken de eieren beschimmeld, en de eieren in de
bak van de ouders waren wederom opgegeten. Weer geen
eieren!!
Steeds weer opnieuw proberen… Deze keer gebruikte ik
onbereid kraanwater, dus redelijk hard water in het 30 liter
bakje. Toen de severums weer hadden afgezet, haalde ik
de steen met eieren weg en deed deze in het aquariumpje.
Tevens deed ik er weer methyleen blauw bij, en zorgde dat ik
de eieren nog net kon zien. Na drie dagen begonnen ze
uit te komen, waarna ik de steen weghaalde, zodat de
kleintjes op de bodem van het aquarium kwamen te liggen.
Het kleine filtertje verving ik door en filter gevuld met
kool. Alle afval en beschimmelde eitjes hevelde ik af.
Dit afhevelen deed ik dagelijks en de kleine visjes bewogen
in het verse water wat ik toevoegde. Vijf dagen later
begonnen ze vrijuit te zwemmen. Voeren deed ik met
levende artemia en ´s avonds kregen ze gezeefd stofvoer.
´s Avonds maakte ik de bodem weer schoon en daarna vulde ik
de bak weer met vers water. Het is nu 2 maanden later
en ik heb ongeveer 180 jongen.
Intussen hebben de ouders verschillende keren afgezet.
Eén legsel beschimmelde, maar de volgende bleven goed, wat
als gevolg heeft dat ik nu wederom 50 jongen heb
rondzwemmen. Helaas bleven er maar zo weinig over,
omdat ik de bodem niet voldoende afgeheveld had en de jongen
vast kwamen te zitten tussen het afval, waarna ze dood
gingen. Helaas heb ik er zo vele verloren.
Als de ouders nu nogmaals gaan afzetten, dan laat ik de
eieren bij de ouders zitten, om te zien of ze hun eigen
jongen gaan grootbrengen. Als dat gelukt is zet ik ze
weer terug in het 190 liter aquarium, waarna ik alles laat
begaan. Ik heb nu tenminste ervaring met het kweken
van de Heros severus.
Vertaling : Marcha van Es |
