|
De Limia nigrofasciata komt uit Hispanola
(Dominicaanse Republiek en Haïti). In hun oorspronkelijke
leefgebied, worden deze levendbarenden gevonden in gebieden
die redelijk ondiep zijn met veel beplanting. De
wetenschappelijke naam kan vertaald worden als “modderig
zwart gestreepte”. Het water is licht alkalisch (pH=7,5) en
heeft een gemiddelde hardheid (boven de 10dGH). De bultrug
limia doet het niet goed in zacht water, en omdat ze
gevonden worden in zowel zoet als brak water wordt één
theelepel zout per 10 liter water aanbevolen. De water
temperatuur moet tussen de 22 tot 26 graden celsius gehouden
worden.
De mannelijke bultrug limia is een geel grijs gekleurde vis,
met op de rug en zijkanten van het lichaam verticaal lopende
zwarte strepen. De buik is feller geel vanaf de mond tot aan
de staartvin. De man heeft een bult op z’n rug wat het
gevolg is van ophoping van vetweefsel en geen afwijking aan
de ruggengraat.. De rugvin heeft strepen en zwarte vlekken
met een gele tint. Het vrouwtje is wat soberder van kleur
omdat haar buikzijde wit is, en niet geel zoals het
mannetje. Zoals bij de meeste levendbarenden is de vrouw
groter dan de man met ongeveer 6 cm, het mannetje is meestal
rond de 5 cm. Het algemene voorkomen van deze vis is niet
heel bijzonder, maar heeft wel een aantrekkelijke kwaliteit.
Ik kocht een drietal van deze vissen in een maandelijkse
veiling van de DSAS. Ik heb geen idee wat me er toe bracht
om te bieden op deze vissen, aangezien ik normaal geen
levendbarenden koop. Ik denk dat hun andere uiterlijk in
vergelijking met andere levendbarenden me aantrok. Toen ik
thuis kwam heb ik ze ondergebracht in hun eigen 40 liter
aquarium. De volgende dag het is het aquarium ingericht met
veel planten, voornamelijk javavaren, eikenbladvaren en
javamos. Dit is de inrichting die de teksten aanraden om de
dieren tot kweken over te laten gaan, opdat de jongen kunnen
schuilen tussen de planten, aangezien de ouders echte jongen
eters zijn. Als filter gebruikte ik een interne hoekfilter,
de temperatuur was 22 graden, en de pH ongeveer 7.3. Ik heb
4 theelepels aquariumzout toegevoegd om de hardheid te
verhogen. Ik hield het licht aan voor zo’n 12 uur per dag.
Ik voerde ze een verscheidenheid aan vlokvoeders, bevroren
pekelkreeftjes en levende pekelkreeftjes nauplien. De limia’s
zijn alleseters volgens de boeken, dus voegde ik ook
spirulina vlokken toe aan hun menu. Mijn drietal waren allen
jong volwassenen (volgens de kweker) en ik had gelezen dat
het vrouwtje de jongen voor 4 tot 6 weken bij zich draagt,
dus ik verwachtte jongen binnen een maand. Na 8 weken zette
een van de vrouwtjes de eerste jongen af. Het waren er 14.
Ik heb de tien die het makkelijkst te vangen waren
uitgevangen om ze apart op te kweken. Na de eerste jongen
bleven de vrouwtjes elke 6 tot 8 weken jongen afzetten. Ik
heb deze jongen in het aquarium bij de ouders gelaten. Het
heeft er misschien aangelegen dat mijn volwassen dieren goed
doorvoed waren maar de ouders hebben geen enkele neiging
gehad te gaan jagen op hun eigen jongen. Toen de
oorspronkelijke vrouwtjes ouder werd produceerde ze steeds
meer jongen. Het gemiddelde lijkt rond de 23 jongen te
liggen. Ik weet zeker dat sommige jongen opgegeten zijn door
de volwassen dieren, maar er waren er nog altijd genoeg om
weg te geven. Met het aangeboden menu, groeien de jongen
snel en reiken de volwassen lengte in zo’n 4 maanden
De bultrug limia is een interessante kleine vis, die het
goed doet in een speciaal aquarium maar net zo goed in een
gezelschapsaquarium. Wanneer je ze te koop ziet staan, geef
ze een kans. Ik weet zeker dat u blij zal zijn met deze
andere levendbarende.
Vertaling : Frieda Wenmakers |