Artikel beschikbaar gesteld door :


Bron :

Vraag aan elke collega aquariaan een lid te noemen van de Afrikaanse meervallensoort Synodontis en waarschijnlijk zal hij onmiddellijk “angelicus” antwoorden. Ik werd meteen verliefd op de eerste angelicus die ik zag tijdens een bezoek aan de Brits Aquarium Festival in de begin  jaren ’80. Sindsdien heb ik deze vissen altijd zelf gehouden.
De natuurlijke omgeving van de Syndodontis angelicus is omgeving van de Malebo (Stanley) plas in Zaïre. De kleuren variëren met de populatie en dus vinden we er de soort met hun saai grijze lichamen bespikkeld met witte vlekken in tegenstelling tot de soort met briljant zwarte lichamen versierd met fel gele vlekken. Alhoewel de meerderheid van boeken nog steeds 200 mm vermelden als de maximum grootte die deze vis kan halen, zijn er voorbeelden te zien die stukken groter zijn dan deze grootte op de tentoonstellingen hier in de  Verenigd Koninkrijk.
In onze hobby zijn deze vissen bekend onder vele verschillende namen. Alhoewel je deze vis waarschijnlijk kent als de Polka-dot meerval zal je hem waarschijnlijk ook al te koop hebben zien staan als de Angel meerval, pearl sqeaker (genoemd naar het geluid ze onderwater voortbrengen als ze eruit worden gehaald) of onder andere Black clown meerval.
Wanneer je een meerval gaat kopen, neem nooit eentje met een ingevallen of dun lichaam aangezien deze nooit lang meegaan. Zorg er altijd voor dat je vis in een dubbele zak zit, want ze kunnen hun borstvin gebruiken om zelfs door sterk plastik te breken (en kunnen grote schade aanrichten aan onoplettende vingers). Om deze reden verplaatsen wij deze soort van de Synodontis nooit in een net en verkiezen we keuken schotels.
De minimum grootte van een aquarium om deze soort in te huisvesten is 120x30x30 cm. Een temperatuur van 25° en een PH van 7 houdt deze vissen gezond. Als bodem gebruiken wij kiezel met een kleine korrelgrootte (hun levendige activiteiten doen zand rondvliegen). Decoreer de aquarium met keramische plantpotten als schuilplaatsen. Het duurt niet lang vooraleer een angelicus een favoriet territorium heeft uitgekozen. Alhoewel hij in het begin een beetje schuw is duurt het niet lang vooraleer ze zich thuis voelen en hun natuurlijk donkere aard verliezen.
De Angelicus soort is zeer levendig en onstuimig. De dierentuin van Chester is erin geslaagd verschillende angelicussen samen te houden als een groep maar dit is niet altijd verstandig en ik heb al vele gevallen gehoord waarin enkele vissen van de groep hevig vechten en bijten naar elkaar en zo een strikte bijthiërarchie vormen. Ik heb deze soort altijd in het gezelschap van andere grote Syodontissen gehouden en althoewel ze teritoriums bouwen hebben ze zelden andere vissen beschadigd. Andere vissoorten die ik succesvol heb kunnen houden bij de angelicus zijn de Red Parrot ciclide, plectostomus, grote rasbora soorten, sleutelgat cicliden en doradids. Ik heb ook gezien dat ze soms bij Rift Valley cicliden gehouden werden en was sterk verbaasd dat een angelicus in een brakwater aquarium werd gehouden maar ik kan geen commentaar leveren op de geschiktheid hiervan of hoe ze het deden op lange termijn aangezien ik zelf in zulke omstandigheden deze soort nooit heb gehouden. 
De angelicus voeden is nooit een probleem. Anders dan de Syndontis decorus, die meestal alleen maar vlokken gebaseerd op groenten opnemen, accepteert de angelicus een gevarieerde voeding onmiddellijk vanaf het begin. Alle standaard en commerciële visvoeders, steurgarnalen en stukjes Thaise krab worden graag aangenomen. Er zijn zelfs sommige gevallen waarin deze vis zwaarlijvig wordt, maar hier kan weinig aan gedaan worden.
De Synodontus kan in twee categorieën opgedeeld worden. Aan de ene zijde bestaat er het soort dat commercieel geproduceerd werd, de Synodontis alberti, deze groeien zeer snel maar hebben een korte levensduur terwijl het andere soort, deze vormt een meerderheid, groeien aan een langzamer tempo en kunnen langer dan 20 jaar leven. Gelukkig valt onze angelicus in de tweede categorie indien goed verzorgd.
Angelicus zijn zeer imuun voor vele visziekten die in aquaria optreden. De ergste kwalen die deze soort kan oplopen zijn brandwonden van aquarium verwarmers. Vaak vertonen hun lichamen schrammen van gevechten met medebewoners maar deze genezen snel.  Als een angelicus niet tevreden is met de waterkwaliteit zal deze een slijmjas vormen (deze vormt als eerst rond het hoofd) totdat de waterkwaliteit weer optimaal is en de slijmjas meestal wegvalt zonder wonden achter te laten.
Via de vele gepubliceerde artikels van onderzoekers weten we dat deze soort paren in seizoensgebonden vloedvlakten. Volwassen wijfjes, die ronder zijn en eenvoudigere kleuren hebben, kunnen tot 4000 eitjes leggen en zijn zeer kleverig. Afgaande op wat we weten over de Synodontis zambezensis, kunnen ze verwachten dat de eitjes donker oranje van kleur zijn. De eitjes worden niet door de ouders verzorgd waardoor deze tussen het substraat terechtkomen. Het pas uitgekomen broedsel voedt zich van natuurlijk voorkomende micro-organismen.
Alhoewel ik geen artikels heb gelezen over commerciele kweek heeft men mij verteld dat kwekers in Polen de eerste waren van het gebruik van hormonale stimulatie om deze vissen te kweken (samen met de Synodontis decorus) rond de beginjaren ’90. Kijkend naar enkele mooie Synodontis soorten die momenteel naar ons komen via Tsjechië, zou het me niet verbasen mocht de angelicus ook daar gekweekt zijn.
Als een laatste advies, ga altijd eerst rondkijken vooraleer je een angelicus aankoopt, aangezien hun prijs, zeker in de UK, van winkel tot winkel sterk kan verschillen.

Vertaling : Diana Cruz-Acuna