De natuur en de bak

Hoewel aquariumhouden uiterlijk veel verschilt van het leven in de vrije natuur, zijn de spelregels der natuur ook van toepassing voor het leven in de bak.
Alle dingen die buiten heel normaal zijn en we binnen de bak niet kunnen bereiken, zullen we op de een of andere manier moeten vertalen in wel bruikbare dingen. Anders zou het niet mogelijk zijn om leven uit de natuur buiten, binnen in leven te houden.
De ZON straalt naast licht ( dat planten vertalen in energie ) ook warmte uit. Voor een aquarium gebruiken we tl-buizen i.p.v. het zonlicht en een verwarmingselement i.p.v. zonnewarmte.
De WIND zorgt voor water-beweging waardoor een groter wateroppervlak ontstaat. Zuurstof (nodig voor planten, vissen en bacteriën ) dringt via het wateroppervlak door tot in het water. Hoe groter dit oppervlak is, des te groter is het opnemend vermogen
en des te meer zuurstof dringt er door in het water. Met luchtpomp of filter kunnen we dit zelfde effect bewerkstelligen.
De REGEN zorgt voor een aanvulling van het waterniveau en er zal bij langdurige regenval ook via land water in de sloot of plas stromen. Dit water neemt allerlei stoffen mee die een welkome aanvulling zijn op de stoffen die al in het water zaten.
De STROMING zorgt voor een constante aanvoer van vers water en de afvoer van vuil water, ondertussen vele stoffen met zich mee slepend. In de bak is dit niet haalbaar en maar goed ook, want met zo'n geringe hoeveelheid water als in de bakken zit zou het te snel gaan. Regelmatig de bak afhevelen en ander water erbij
is de beste oplossing. ( ongeveer 25 % per maand ). Elk filtersysteem zorgt voor een watercirculatie.
Het GRONDWATER speeIt in de natuur ook nog een rol. Door de poreuze wanden van sloten en plassen vindt er een uitwisseling plaats van water en stoffen. Voor een aquariaan is dit niet na te bootsen en de praktijk wees uit dat het best zonder kan.
De BACTERIEN of micro-organismen komen we overal tegen, zelfs onder de waterspiegel. Er bestaan echter twee soorten; zuurstofminnende en zuurstof hatende, die natuurlijk onder te verdelen zijn in talrijke onder soorten. Bacteriën die zuurstof gebruiken horen tot die groep die afvalstoffen omzetten in opgeloste voedingsstoffen voor planten en deze hebben we dan ook nodig in de bak.
De ALGEN zijn de vuilnismannetjes van de natuur en dienen om alle overbodige stoffen op te ruimen. Er zijn echter zoveel soorten dat het ondoenlijk is, voor zo ver bekend, hier dieper op in te gaan.
Voor de soorten die in een aquarium voor kunnen komen geldt ook dat er iets op te ruimen valt. Hoe viezer van kleur, des te erger de troep of des te groter de vervuiling is van de bak.

De PLANTEN die in de natuur onderwater staan, noemt men waterplanten.
Dit zijn vaak slappe beweeglijke planten die voedsel d.m.v. hun bladeren opnemen. Zo ontrekken ze opgeloste voedingsstoffen aan het water. Naast deze door bacteriën gemaakte voedingsstoffen nemen planten bovendien, overdag, nog koolzuur op. Dit (o.a. door vissen uitgeademde koolzuur) zetten zij om in zuurstof. Voor dit alles hebben zij wel energie nodig, wat planten weer halen uit zonlicht.
In de bak gaat het met deze waterzuiveraars al niet anders, alleen moeten we ze de kans geven om voldoende energie uit de tl-verlichting te kunnen halen.
De VISSEN zorgen er voor dat levensvormen die zich te snel ontwikkelen binnen de perken worden gehouden. Immers volgens de regels der natuur moet alleen de soort instant gehouden worden. Hun voedsel kan uit van alles en nog wat bestaan, afhankelijk van hun plaats in de kringloop. Tussen plankton, algen, visse-eitjes, muggenlarven en soortgenoten is van alles mogelijk. Helaas staat het droogvoer niet
op hun menu, het is dus raadzaam hier sporadisch gebruik van te maken.
Vissen ademen net als de mens, zuurstof in en koolzuur uit en verbranden een gedeelte van hun voedsel in de darmen. Het restant of de overblijfsels smijten ze gewoon in het water.
De BODEMGROND in de natuur kan uit allerhande materialen bestaan, hetgeen afhankelijk is van de omgeving waardoor het water stroomt.
Een aquarium inhoud is te klein om hier rekening mee te houden, want er zou al snel waterbederf optreden en de kans op algen is daardoor zeer groot.
De KRINGLOOP in de natuur is een bijna niet te evenaren iets. Alles is op elkaar afgestemd, zoveel van dit, zoveel van dat. Niets gebeurt overhaast, maar ook niet te traag, alles op z'n tijd. Ook voor een aquarium waar mensenhanden van tijd tot tijd mee moeten helpen gelden deze regels. Met grote regelmaat moeten we de vissen
voeren en de bak verzorgen, van enig uitstel mag geen sprake zijn.
Het BIOLOGISCH EVENWICHT is voor de natuur en de bak even belangrijk. De verhouding tussen planten, vissen, voedsel, afval, bacteriën enz., enz. moet van dien aard zijn dat er geen overschot ontstaat van het een of ander, net zo min als er een tekort zou mogen zijn. In de bak komt er nog een ding bij; n.l. het regelmatige onderhoud dat u zelf moet doen.
Het WATER in de natuur kan wat de samenstelling betreft van plaats tot plaats verschillen. Twee belangrijke gegevens voor de aquariaan die vrij eenvoudig te meten en/of te veranderen zijn, zijn de zuurgraad en de hardheid van het water. Bij veel planten en vissen is het de gewoonte om deze gegevens, vaak gemeten in de wingebieden, er bij te vermelden. Naast de temperatuur is dus de Ph (zuurgraad)
en de Dh (hardheid) van het water een gegeven waarmee men kan werken. Verander echter nooit iets ineens, te snelle wijzigingen kunnen fataal zijn voor plant of vis. Ook raden wij u aan om alleen maar natuurlijke middelen te gebruiken '
Bij ZIEKTES in de natuur wordt een vis omdat hij dan trager is, opgegeten, bij ons in de bakken proberen we te redden wat er te redden valt. Bedenk echter een ding - Ga NOOIT experimenteren in de gezelschapsbak met geneesmiddelen., dit kan fataal worden voor de rest. Zet de zieke vis apart, alleen dan weet u zeker dat u van uw bak geen chemisch laboratorium maakt.